Extreme zwangerschapsmisselijkheid (Hyperemesis Gravidarum)
Dat je tijdens de zwangerschap last kan hebben van heel veel verschillende kwaaltjes is algemeen bekend. Veel vrouwen weten zelfs al vóór de positieve test dat ze zwanger zijn, doordat ze bijvoorbeeld extra moe zijn, misselijk zijn of pijnlijke borsten hebben. Het is heel normaal en kan absoluut geen kwaad. Maar wat nou als je maanden lang extreem misselijk bent, niks binnenhoudt en alleen maar plat kan liggen? Groeit je kindje dan wel goed? Hoe krijg je die babykamer dan ooit af? En ben je dan nog wel trots op die dikke buik? Ik heb het zelf 2 keer meegemaakt, en omdat ik dit als ontzettend heftig heb ervaren, en het voor heel veel mensen niet te begrijpen is, wil ik mijn verhaal graag met jullie delen.
Hyperemesis Gravidarum (HG)
Diverse onderzoeken geven aan dat ongeveer 1 tot 2% van de zwangere vrouwen last krijgt van HG. HG staat voor Hyperemesis Gravidarum en betekent letterlijk ‘extreem braken van zwangeren’.
Vaak gaat dit gepaard met een of meerdere ziekenhuisopnames om uitdroging te voorkomen of te verhelpen.
Bij de meeste vrouwen die misselijk zijn tijdens hun zwangerschap gaat dit na het eerste trimester over. Vrouwen met HG houden meestal de gehele zwangerschap last van misselijkheid. In mijn geval was bij mijn eerste zwangerschap was het spugen na 23 weken voorbij, maar bleef ik de rest van de zwangerschap licht misselijk (het gevoel van wagen-/zeeziekte). Tijdens de tweede zwangerschap was het heftiger. Pas na 30 weken hoefde ik niet meer dagelijks over te geven, maar bleef ik zó zwak en misselijk dat ik alsnog het grootste deel van de dag op de bank lag.
Sommige vrouwen hebben baat bij medicatie, homeopathische middeltjes zoals Nux Vomica, acupunctuur of gember thee of -lolly’s. Ik heb echt álles wat de arts, verloskundige, apotheek en Google maar konden bedenken geprobeerd, maar helaas hielp bij mij helemaal niks.
Eenzaam
Ik vind misselijk zijn vreselijk. Ik heb liever pijn dan dat ik misselijk ben. En nee, zelfs na 100 keer overgeven raak je er niet aan gewend. Maar wat ik persoonlijk nog veel vervelender vond aan mijn HG zwangerschap, is dat ik me vreselijk eenzaam voelde. Bijna 8 maanden lang lag ik op de bank. De eerste paar maanden kon ik echt helemaal niks. Zelfs praten was al te veel. Dus bezoek ontvangen was geen optie. Ook tv kijken of boeken lezen lukte niet. Mijn enige uitzicht was het plafond en mijn beste vriend, de emmer. Als ik me even goed genoeg voelde om wat appjes op mijn telefoon te lezen of social media te checken, eindigde dat vaak in een huilbui (waardoor ik vervolgens weer moest overgeven) omdat ik zag dat vriendinnen en familie wel met elkaar afspraken en ik dus alles moest missen.
Omdat er maar zo weinig vrouwen zijn die dit meemaken, is het voor veel mensen niet te begrijpen. Vaak denken zij dingen als ‘misselijk zijn hoort er toch gewoon bij?’, ‘ik ging ook, toen ik misselijk was, gewoon werken en leuke dingen doen hoor’, ‘waarom kan ik niet op bezoek komen, je hoeft alleen maar te liggen’ etc. Ik had niet eens de energie om uit te leggen hoe het echt was, en dat maakte me heel erg verdrietig. Dus meiden, als jij nu ook met HG op de bank of in een bed ligt, ‘I feel ya’! Echt!
De gezondheid van de baby
Het was geruststellend om te weten dat de baby er niet onder te lijden had. Sterker nog, de tweede keer kwam er gewoon een prachtkind van ruim 3,9 kg uit! Ik en de baby werden tijdens mijn zwangerschap goed in de gaten gehouden, dus echt zorgen om mijn of zijn gezondheid heb ik me verder niet gemaakt. Dat hij goed groeide, zag je wel aan mijn buik en de cijfers op de weegschaal. Ondanks het vele spugen, en dat ik in het begin eerst heel veel kilo’s ben kwijtgeraakt, was ik uiteindelijk toch zo’n 14 kilo zwaarder dan vóór de zwangerschap. Gelukkig was ik toch ook wel trots op die buik. Ik heb mijn lichaam nooit vervloekt en mijn kindje nooit wat verweten. Helaas zijn er ook vrouwen die hier wel last van hebben, wat ik heel goed kan begrijpen. Ikzelf weet nu alleen zeker dat ik dit echt nóóit meer nog een keer ga doen.
De babyuitzet
Ook zo’n dingetje waar ik heel erg van gebaald heb. Het aanschaffen van de babyuitzet is iets waar veel stellen (of alleen vrouwen??) naar uitkijken. Ik stelde het kopen van de babyuitzet daarom steeds maar uit in de hoop dat ik ooit weer beter zou worden en het zelf kon doen. Maar op een gegeven moment krijg je echt nesteldrang en moét alles gewoon in huis worden gehaald. Uiteindelijk heb ik dus toch alles maar gewoon online besteld of vriendlief op pad gestuurd en hebben we hulp gehad om alles in elkaar te zetten. De laatste weken van mijn zwangerschap had ik gelukkig steeds meer goede momenten waarop ik bijvoorbeeld zelf de commode in kon richten en de babykleertjes kon gaan wassen en ophangen. Wat heb ik daarvan genoten zeg!
Tips
Heb jij nou ook HG en zie je het even niet meer zitten omdat er geen einde aan lijkt te komen? Dan hoop ik dat ik je met onderstaande tips (nee ik ga je niet zeggen dat je moet proberen te blijven eten of Emesafene moet gaan slikken ;-)) een heel klein beetje kan helpen:
- Probeer positief te blijven en continu te denken ‘het gaat voorbij!’. Misschien een kleine geruststelling: bij mij was de misselijkheid na allebei de bevallingen direct over.
- Als je wel tv (Netflix) kunt kijken of boeken kunt lezen, geniet hier heel bewust van. Want zodra de kleine er is kom je hier niet meer aan toe. Probeer van deze momentjes te genieten. Dat is jouw ‘gelukje’ dat je nu niet kunt werken en hier nu dus de tijd voor hebt.
- Vraag hulp. Vaak word je weer misselijker als je iets gaat doen. Je hebt nu een hele goede reden om niks te (hoeven) doen. Als de zwangerschap straks voorbij is, kan jij hen weer helpen. Maar nu is het jouw beurt om geholpen te worden.
- Bestel alles wat je nodig hebt online. Dus naast de babyuitzet ook gewoon je boodschappen en je drogisterij artikelen.
- Als mensen vragen ‘wat kan ik voor je doen?’, maar je weet hier even geen antwoord op te geven, vraag ze dan om kaartjes of bloemen te sturen. Misschien een beetje gek om er naar te vragen. Maar vaak genoeg zijn mensen zo druk dat ze hier niet aan denken. Het is voor hen een kleine moeite en voor jou een hele fijne afleiding om zoiets te ontvangen. Ik werd er altijd ontzettend blij van.
Zoek lotgenootjes. Ik heb er heel veel aan gehad om via Instagram, met meiden in contact te komen die het zelfde doormaakte. Die ander weet precies hoe jij je voelt en zo kun je elkaar er echt doorheen slepen. Uiteraard mag je ook contact met mij opnemen via het contactformulier op mijn site of via een DM op Instagram!
Hou je taai! Je krijgt er écht zoveel moois voor terug!
Ook leuk om te lezen:
